Eerste stappen van mijn familieonderzoek-project: Familie Kam

Waar begin je met familie onderzoek? Dichtbij huis. Na het bekijken van de eerste foto’s op het balkon bij mijn man’s vader, benaderden we al snel enkele familieleden in Londen. Formeel zijn het zijn ooms en tantes, maar omdat ze even oud zijn als mijn man, zien ze elkaar meer als neven en nichten.

Eén van hen woont nog in zijn ouderlijk huis en heeft veel spullen van de familie bewaard. Toen wij hem de foto stuurde en ik vertelde dat ik graag meer wilde weten, bracht hij mij in contact met weer andere familieleden in onder andere de VS.

Een échte achterneef van Milton werkt al vele jaren aan een stamboom van zijn familie. Hij is een kleinzoon van Joseph Kam, de broer van Milton’s opa.

Van hem kreeg ik een uitgebreid document met daarin alle namen van de familie zover als die bij hem bekend zijn. Ook had hij al krantenknipsels verzameld waarin verhalen over de familie worden gedeeld. Smeeuige verhalen soms, zoals de moord op een andere achterneef van Milton of rechtszaken over alcohol- en winkelvergunningen.

In gesprek met Milton’s tantes komen nog meer verhalen naar boven, en ik begin mijn gesprekken met hen op te nemen.

Er is al veel informatie bekend, maar er zijn ook veel vragen. Zo heeft Sydney Kam zich op latere leeftijd bekeerd en is lid geworden van een soort evangelische kerk in Suriname. Hij heeft zelfs een gebouw aan hen gedoneerd, welke ze konden gebruiken als kerk. Stukje bij beetje krijg ik namen en aanknopingspunten op basis van foto’s en verhalen.

Tijdens ons bezoek aan Suriname in 2019 bezoeken we een vroegere ‘kweekje’ van Milton’s opa en oma. Zij heeft sedert haar 8ste jaar bij de familie gewoond en veel meegemaakt. In gesprek met haar leren we weer meer over het leven van vroeger, maar ook over het leven van de familie Kam en hun vakanties in Guyana.

In de zomer van 2019 ga ik twee weken naar Londen om daar samen met Milton’s oom Delbert oude fotoalbums door te nemen. Ik interview hem over zijn herinneringen aan zijn vader en ooms. Ook zijn nicht onderwerp ik aan een vragenvuur. Van hen leer ik veel over het leven in Guyana voordat de rellen begonnen in de jaren ’60, waarna ook de overige broers en zussen van Sydney Kam naar het buitenland vluchtten. Er gaat weer een hele nieuwe geschiedenis en wereld voor mij open.

Ook ontdekken Delbert en ik veel oude foto’s die ons meer vertellen over de relatie tussen verschillende familieleden, maar ook weer vragen oproepen. Verwijzingen naar een dochter op een briefkaart, waarvan niemand weet wie zij is, verbaasde ons zeer. Een aantal uren hebben wij doorgebracht met het bediscussiëren of de Kam-familie nu Hakka of Kantonees van oorsprong is. Mede ook na navraag bij familieleden, concluderen we dat de eerste Kam een Kantonees is geweest. Dit komt ook overeen met het feit dat hij zijn naam heeft veranderd van Wong-a-Tim naar Kam. Het Chinese teken voor Kam en T’in zijn gelijk. Alleen is T’im of Chin, Hakka.

Terug in Nederland verwerk ik al deze informatie in mijn documenten. Alleen al over het leven van Syndey Kam kan ik al zoveel vertellen, en nog zoveel onderzoeken, dat ik langzaam het idee loslaat om het leven van al zijn broers en zussen in kaart te brengen. Ook hun levens zijn vol verhalen, en om ook die te gaan uitwerken, dat zou een levenslang project worden.

Ik besluit mijn aandacht te focussen op Sydney Kam, maar wel open te blijven staan voor verhalen over zijn broers en zussen.

Via een website met tips voor het doen van familie-onderzoek, leer ik dat je online alle oude krantenartikelen van bijv. Suriname kunt doorzoeken. Een aantal avonden heb ik doorgebracht met het doorzoeken van deze database op verwijzingen naar de familie Kam, maar vooral ook naar ‘Uncle Sam’.

‘Uncle Sam’ was de naam van het taxibedrijf dat Sydney Kam opende aan de Saramaccastraat. Iets dat veel ouderen zich nog herinneren. Ook heeft hij enkele jaren ‘Whitehall’ gerund en heeft hij later in 1967 een pension geopend aan de Grote Combeweg.

Tijdens mijn zoektocht op Delpher leer ik dat de familie Kam al sedert 1906 regelmatig naar Suriname kwam, waarschijnlijk vanwege het feit dat Sydney’s moeder hier een zus had wonen. In een andere blog zal ik inzicht geven in hun reizen van en naar Suriname. Wat een geluk dat men vroeger melding maakte van welke passagiers in Suriname aankwamen per boot en/of per vliegtuig.

In Delpher bevinden zich alleen niet alle uitgaves van de Surinaamse kranten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn de verzendingen gestopt, waardoor ik dus niet kan achterhalen wanneer Sydney Kam nu precies naar Suriname is gekomen. Daarvoor moet ik naar het Nationaal Archief in Suriname.

Alleen heb ik in verband met de corona-virus onze trip naar Suriname van april 2020 moeten uitstellen, en is het nu wachten totdat de grenzen weer opengaan.

Daarom veel blogpublicaties in de aankomende weken, want nu heb ik de tijd om al mijn verzamelde materiaal te verwerken in leuke blogs voor familie, bekenden en geïnteresseerden!